Priče o otmici djece su užasavajuće i potresne, ali neke se toliko prošire da postanu globalni fenomeni koje mnogi prate. Danas vam otkrivamo jednu poznatu priču nestanka dječaka.
- Stiven Stajner postao je poznat čitavom svetu na dva različita, ali duboko trajna načina. Prvi put kada je svet upoznao Stivena bilo je kada je kao sedmogodišnji dečak nestao sa puta kući iz škole, što je rezultiralo njegovim slikom na posterima nestalih osoba.
Drugi put, više od sedam godina kasnije, kada je kao 14-godišnjak uspeo da pobegne iz dugogodišnjeg zarobljeništva, spašavajući uz sebe i petogodišnjeg Timotija Vajta, drugu žrtvu njegovog otmičara. Stiven je oteo Kenet Parnel 4. decembra 1972. godine u Mercedu, Kalifornija, samo nekoliko blokova udaljeno od njegove kuće.
Parnel, koji se pretvarao da prikuplja donacije za crkvu, insistirao je da vozi Stivena do njegove kuće. Međutim, umesto toga, odveo ga je u svoj dom. U narednim danima, Parnel je lažno tvrdio da je stekao pravnu skrb nad Stivenom preko suda. Tokom sedam godina zarobljeništva, Parnel je fizički, mentalno i seksualno zlostavljao Stivena, držeći ga pod kontrolom tako što ga je nazivao Denis i predstavljajući sebe kao njegovog oca.
- Stiven je povremeno pohađao školu, gde su ga svi poznavali pod imenom Denis. U februaru 1980. godine, Parnel je oteo još jedno dete – petogodišnjeg Timotija Vajta. Nakon šesnaest dana provedenih u istom stanju zarobljeništva, Stiven je odlučio da mora da deluje.
Sa Timotijem, prespavši noć u šumi, peške su prešli 65 kilometara do najbliže policijske stanice u Ukiahu, oko 320 kilometara udaljeno od Merceda. Stiven je kasnije rekao: „Nisam mogao dopustiti da Timiju pati. Bio je to moj trenutak da uradim nešto ili da umrem.“
Nakon što je pobegao, Stiven je postao medijska senzacija. Njegovo okupljanje sa porodicom desilo se pred kamerama, uključujući njegovu majku Kej i oca Delberta, kao i brojne izveštaje o njegovom životu nakon otmice. Po povratku, Stiven je davao mnoge intervjue, a njegova priča postala je osnova za miniseriju „I Know My First Name Is Steven“ (1989).
Međutim, tragična sudbina Stivena završila je 1989. godine, kada je poginuo u saobraćajnoj nesreći, što je ponovo iznelo njegovu porodicu u javnost. Dokumentarac „Captive Audience“, dostupan na platformi Hulu, istražuje ne samo Stivenovu otmicu, već i reakcije njegove porodice, medija i događaje koji su usledili nakon njegovog bega. Hulu je ovu seriju označio kao „priču o tome kako priča dobija oblik“.
- U dokumentarcu, Stivenova ćerka Ešli Stajner, sada 38-godišnjakinja, dijeli svoja iskustva i mišljenja o načinu na koji su mediji prikazivali njegovu priču. Ona ističe nepreciznosti u miniseriji „I Know My First Name Is Steven“, uključujući netočne detalje o tome kako je Stiven upoznao svoju suprugu Džodi Edmonton.
„Zvuči romantično, ali istina je da su se upoznali u mesari gde je Stiven radio“, objašnjava Ešli u dokumentarcu. Nakon Stivenove smrti, medijska pažnja nije prestala. Deset godina kasnije, priča Stajnerove porodice ponovo je postala medijski hit kada je Stivenov stariji brat, Keri Stajner, osuđen za četiri ubistva. Keri, koji je bio 11 godina stariji od Stivena, postao je osuđeni serijski ubica, što je izazvalo dodatnu pažnju javnosti.
Neki su se zapitali da li je Kerijeva krivična prošlost bila motivisana ljubomorom prema pažnji koju je medijski svet posvetio Stivenovoj hrabrosti i žrtvovanosti. Stivenova priča ostaje simbol otpora, hrabrosti i ljudske snage da preživi naspram najgorih okolnosti. Ipak, tragovi te priče, kao i njen uticaj na porodicu i društvo, nastavljaju da se istražuju i danas.
