Otkako je umro medijski tajkun i muzičar Saša Popović, mnoge tajne i činjenice o njemu i drugim slavnim ličnostima izlaze na vidjelo. Danas otkrivamo neke nove detalje.
Ljiljana Jevremović, proslavljena po svojim zapaženim dostignućima u narodnoj muzici, nije samo vrsni tekstopisac, već i ličnost koja je svojim umećem pozitivno uticala na mnoge živote. Jedan od najdirljivijih narativa vezanih za nju je njena podrška Suzani Jovanović, koja se nakon razvoda suočila sa značajnim izazovima, posebno u vezi sa starateljstvom nad njenim sinom Danijelom.
- Bez oklevanja, Ljiljana je pružila nepokolebljivu podršku i Suzani i njenom sinu tokom ključnog perioda donošenja odluka o njihovoj budućnosti. Suzana Jovanović, poznata pevačica, dugo se borila sa brojnim ličnim teškoćama.
Posle kratkog braka sa harmonikašom Radetom Zdravkovićem, sa kojim je dočekala sina Danijela, Suzana se našla kao samohrana majka. Njihov brak je trajao svega sedam meseci, nakon čega se ona nakon razvoda vratila u svoju porodičnu kuću. Iako je retko pričala o svom prvom mužu, jednom je primetila da je Saša Popović, njen drugi supružnik i partner, bio pravi otac u životu njenog deteta.
- Iako nije bio Danijelov biološki otac, Saša je prihvatio ulogu predanog roditelja, služeći kao pravi uzor tokom Danielovog odrastanja. Ljiljana Jevremović je značajno uticala na život Suzane Jovanović, posebno na starateljstvo nad Danijelom.
Iako je održavala srdačan odnos sa Suzanom, njena saradnja je bila ograničena; bez obzira na to, čvrsto je verovala u Suzanino poštenje i integritet. Tokom jedne posete svojoj prijateljici zaposlenoj u Centru za socijalni rad, Ljiljana je postala svesna ozbiljnih pristrasnosti oko Suzaninog starateljstva.
Kao pevačica, Suzana je doživljavana negativno, što je izazvalo zabrinutost da bi njen sin mogao biti smešten kod rođaka sa očeve strane zbog njenog nedostatka stabilnog smeštaja. Međutim, Ljiljana, upućena u Suzanin lik, prepoznala je da ona nije „ta vrsta pevačice” i smatrala je da zaslužuje da zadrži starateljstvo nad detetom. Nakon posete Centru, Ljiljana je istrajala u svojim naporima za pravdom.
Nekoliko meseci kasnije, rediteljka je odlučila da Suzani dodeli starateljstvo, kao rezultat, kako Ljiljana tvrdi, njenog zalaganja i insistiranja na prevazilaženju društvenih predrasuda.
Nakon toga, direktor je Suzani dao traku kao gest zahvalnosti, nakon odluke da joj dodeli starateljstvo nad Danijelom.
- Ljiljana je napomenula da će istu podršku pružiti i svakoj samohranoj majci koja se nađe u sličnim okolnostima. Saša Popović, koji je preuzeo ulogu Suzaninog partnera i drugog muža, značajno je uticao na Danijelov život.
Suzana Jovanović je dosledno isticala da je Saša bio očinska figura njenom sinu, iako mu nije bio biološki roditelj. „Danijela smo vaspitali Saša i ja, a njegov biološki otac je Sale“, izjavila je Suzana, istakavši kako je Saša kroz svoju naklonost i ponašanje prema Danijelu ilustrovao kvalitete pravog uzora i roditelja.
Uprkos odsustvu njegovog biološkog oca, Danijelu je koristilo stabilno prisustvo i podrška u Saši, tonskom inženjeru u „Grandu“, koji je odigrao značajnu ulogu u njegovom razvoju u odgovornu osobu. Pored toga, Suzana je istakla da je Danijel odlučio da ne pozove svog biološkog oca na venčanje, što odražava duboku emotivnu vezu koju je uspostavila sa Sašom Popovićem.
Osim što je pružila pomoć Suzani, Ljiljana Jevremović je komponovala pesmu „Šta će Suzani ovaj život“, svedoči o njenom poštovanju i međusobnom prijateljstvu koje dele. Svojim delovanjem Ljiljana ne samo da je podržala Suzanu u njenim najizazovnijim vremenima, već je pružila i značajnu emotivnu podršku, kao i stvarala umetnička dela koja oličavaju duboko razumevanje i naklonost prema njenoj prijateljici.
- Narativ Ljiljane Jevremović i Suzane Jovanović ilustruje otpornost prijateljstva, podrške i pravde u životu. Ljiljana nije samo ostvarena umetnica; ona je takođe zagovornik prava onih koji nisu u stanju da se zalažu za sebe.
Suzana Jovanović, zajedno sa sinom Danijelom, izražava zahvalnost Ljiljani, koja je odigrala ključnu ulogu da njen sin ostane uz nju, pružajući stabilnost i ljubav. Ovaj čin Ljiljane Jevremović ilustruje kako istinsko prijateljstvo može da preobrazi živote i da doprinese poboljšanju uslova i za roditelje i za njihovu decu.
