Preminuo glumac iz serije “Kursadžije”. U nastavku teksta doznajte o kojem glumcu je riječ. Nebojša Čolić rođen je 1957. godine u Sarajevu, u gradu koji je u to vrijeme bio jedno od najživljih kulturnih središta bivše Jugoslavije. Ljubav prema glumi otkrio je rano, a tu strast je pretvorio u poziv upisavši Dramski studio pri sarajevskom Pozorištu mladih, gdje je učio od profesora Rejhana Demirdžića, jednog od najznačajnijih glumačkih pedagoga tog vremena. Demirdžićev pristup – koji je insistirao na disciplini, preciznosti i emocionalnoj iskrenosti – duboko je oblikovao Čolićev kasniji rad.
Nakon završetka studija, Čolić je započeo profesionalni put koji će ga voditi kroz različite scene, ansamble i gradove. Bio je dio generacije glumaca koja je vjerovala u moć teatra da mijenja društvo i da govori istinu čak i u teškim vremenima.
-
Prvi angažman i uspon karijere
Svoj prvi profesionalni angažman Nebojša Čolić ostvario je 1980. godine u Narodnom pozorištu u Užicu. Upravo tu je pokazao svoj glumački raspon, tumačeći različite likove – od klasičnih junaka do savremenih dramskih figura. Kolege su ga pamtili po predanosti, spremnosti da pomogne mlađima i rijetkoj kombinaciji ozbiljnosti i topline koju je unosio u svaku probu i predstavu.
Njegov glumački izraz bio je tih, nenametljiv, ali precizan. Umio je da „čuje“ tekst i da ga prenese publici bez viška gesta ili teatralnosti. To ga je izdvajalo i činilo prepoznatljivim.
-
Subotičko razdoblje – nova pozorišna porodica
U sezoni 1984/1985. Čolić prelazi u Narodno pozorište u Subotici, gdje počinje nova faza njegovog umjetničkog puta. Grad s bogatom multikulturalnom tradicijom i dvojezičnom scenom pružio mu je mogućnost da se izrazi na više nivoa. Tokom godina u Subotici, Nebojša je postao jedan od stubova ansambla Drame na srpskom jeziku.
Publika ga je voljela zbog iskrenosti, prirodnosti i topline kojom je oživljavao likove. Na sceni je umio da bude i tragičan i komičan, uvijek vjeran istini svog lika. Njegove uloge su se pamtile – ne po efektima, već po ljudskosti koju je unosio u svaku repliku.
-
Beogradske godine i KPGT
Od 1993. godine, Čolić je bio član pozorišta KPGT u Beogradu – eksperimentalne trupe poznate po hrabrim rediteljskim konceptima i drugačijem odnosu prema dramskom tekstu. U takvom okruženju, koje je tražilo stalnu promjenu i istraživanje, Čolić je pronašao prostor za glumačku slobodu.
KPGT mu je omogućio da igra u predstavama koje su pomjerale granice klasičnog teatra i donosile nove forme izraza. Kolege su govorile da je u svakoj ulozi tražio smisao i dubinu, bez obzira na veličinu teksta. Uvijek je smatrao da nema „malih uloga“, već samo glumaca koji ih ne shvate ozbiljno.
-
Samostalni umjetnik i povratak Subotici
Od 1997. godine djelovao je kao samostalni umjetnik, nastupajući u brojnim projektima i sarađujući sa različitim pozorištima i rediteljima širom zemlje. Ipak, Subotica je ostala njegova stalna tačka oslonca. Tamo se, na kraju karijere, i vratio u ansambl Drame na srpskom jeziku Narodnog pozorišta, gdje je proveo posljednje profesionalne godine.
Tokom tog perioda ostvario je niz zapaženih uloga – od klasika domaće i svjetske književnosti do savremenih komada. Njegov doprinos sceni bio je nemjerljiv, a mlađe generacije glumaca često su ga navodile kao primjer predanosti i skromnosti.
-
Život posvećen sceni
Za Nebojšu Čolića gluma nije bila samo posao – bila je način postojanja. U vremenu kada se pozorište često bori za pažnju publike, on je vjerovao u njegovu trajnu snagu i smisao. Nikada nije jurio za slavom niti tražio medijsku pažnju. Umjesto toga, birao je scenu, probu, tišinu iza kulisa i trenutak kada svjetlo padne na lice lika kojeg tumači.
Iako je odavno mogao otići u penziju, na sceni je ostao dokle god je mogao. Kada se konačno povukao iz aktivnog igranja, to je učinio iz Subotičkog pozorišta, institucije kojoj je dao decenije svog života i kojoj je bio vjeran do kraja.
-
Odlazak glumca koji je volio svoj poziv
Vijest o njegovoj smrti duboko je potresla kolege, prijatelje i publiku. Vrijeme i mjesto sahrane Nebojše Čolića biće naknadno objavljeni, saopštilo je Narodno pozorište u Subotici. Njegov odlazak ostavlja prazninu, ali i nasljeđe koje će ostati zapisano u istoriji domaćeg teatra – ulogama, sećanjima i u tišini nakon aplauza koja nosi ime jednog istinskog glumca.
