Glumac Nebojša Glogovac je jedan od miljenika kinematografije bivše Jugoslavije i pamtimo ga po mnogim jakim ulogama. Danas otkrivamo neke detalje o posljednjim danima ovog glumca.
- Nebojša Glogovac je jedan od onih umjetnika koji su ostavili trajni trag u srpskoj kinematografiji i teatru, a čija harizma i talent nastavljaju da žive kroz njegova djela i sećanja one koje su ga znali.
Rođen 30. jula 1969. godine u Trebinju, detinjstvo je proveo u Beogradu, gdje je započeo svoj glumački put. Njegova sposobnost da prenese duboke emocije i da se identifikuje sa likovima koje je igrao učinila ga je omiljenim među publikom i kolegama. Popularnost mu je došla nakon uloge studenta prava u kultnoj seriji “Porodično blago”, koja je postala početak impresivne karijere popunjenе brojnim zapaženim ulogama u filmovima i predstavama.
Među njegovim najpoznatijim filmovima nalaze se “Ubistvo s predumišljajem”, “Bure baruta”, “Munje”, “Hadersfild” i “Krugovi”. Svaka od njegovih uloga je bila dokaz njegove fleksibilnosti i sposobnosti da se prilagodi različitim žanrovima, od komedije do drama, uvijek donoseći snažan emotivni intenzitet i autentičnost.
Ali Nebojša nije bio samo izuzetan glumac – bio je i čovek velikog srca, poznat po svojoj nesebičnosti i plemenitosti. Jedan od najdirljivijih primjeraka njegove generoznosti prikazan je na snimanju filma “Južni vetar”, kada je pomogao svom kolegi Milošu Petroviću Trojpecu bez ikakvih oklevanja.
- Kada je saznao da Trojpec ima problem sa financijama i ne može pronaći agenciju za isplatu honorara, Glogovac je jednostavno rekao: “Koliko ti novca treba?” Izbjegavši sve formalnosti, obezbedio je sredstva i pokazao šta znači biti pravi drug i kolega.
Glogovacova sposobnost za improvizaciju također je bila deo njegove legende. Jedna od kultnih rečenica iz filma “Munje”, gde njegov lik, policajac, kaže: “Dolče i Gabane… uhapsićemo i njega, znaš?”, potpuno je bila njegova improvizacija. Ova rečenica postala je deo popularne kulture, a ona nam još jednom pokazuje koliko je bio spontan i inspirativan kao glumac.
Njegova karijera, ali i život, naglo su promijenjene zbog rak pluća, bolesti koja ga je sklonila tek mesec dana nakon što su mu simptomi postali očigledni. Na Novu godinu 2020., Nebojša je primetio nepojasne simptome, poput kašlja i otoka u području stomaka, što ga je doveo do lekara.
- Nakon detaljnih pregleda u Srbiji i Nemačkoj, dijagnoziran je s raka pluća. Također, interesantno je da je redatelj Srdan Golubović namenio Glogovcu glavnu ulogu u filmu “Otac”, ali bolest je brzo progresirala, uništavši tu mogućnost.
Čak i tijekom kratak period borbe s bolešću, Nebojša je nastavio da bude hrabran i pozitivan. U poslednjim satima života, ostao je vedar i šaljivao sa suprugom Milicom i najbližim prijateljima, čime je još jednom pokazao koliko je bio jak duhom i kakvu ljepotu je nosio unutar sebe. Njegov otac, sveštenik Milovan Glogovac, govorio je o bolu koji je osećao nakon gubitka sina.
Jedan od detalja koji je posebno uticao na javnost bila je priča o krstu na Nebojšinom grobu. Početno je postavljen drveni krst, ali je bio uklonjen jer vjerski simboli nisu dozvoljeni u Aleji zaslužnih građana. Bez obzira na to, Milovan je odmah naručio bronzani krst, koji je dugi vremenski period stajao na grobu sina.
Danas se ne zna da li je krst bio uklonjen ili ukraden, ali ovaj incident ukazujuće govori o vezi između oca i sina, kao i o Nebojšinoj važnosti u kulturnom i društvenom životu Srbije. Prekidanje njegove karijere i rano odslanjivanje ostavilo je prazninu u srpskoj kinematografiji koju je nemoguće popuniti.
Njegovo delo, koje se proširuje od kultnih TV serija do visokokvalitetnih filmskih ostvarenja, ostaje kao svjedočanstvo njegove strasti za glumačkom umetnošću. Priča o njegovoj nesebičnosti, hrabrosti i plemenitosti života i umiranja inspirira one koji su ga znali, kao i one koji su ga samo vidjeli na ekranu.
- Nebojša Glogovac je bio više nego glumac – bio je simbol strasti, posvećenosti i ljubavi prema umetnosti. Njegovo srce je bilo otvoreno za druge, a njegova humanost je bila jedinstvena.
Njegova memorija živi kroz filmove, predstave i priče koje se šire o njegovom profesionalnom i ljudskom bogatству. On će uvijek biti prisutan u srcima onih koji su imali privilegiju da ga vide na sceni ili da ga poznaju osobište. Nebojša Glogovac je jedna od onih rijetkih ličnosti koje su ostavile trajnu odbijenu u svijetu umetnosti i ljudskosti.
